Nankörlük böyle bir şey!

Ayetlerle sabittirler nankördür insanoğlu!
Doğruları söyleyemez dünyayı versen bile,
İyilikten anlamazlar tam kördür insanoğlu,
Ayaklarının altına her şeyi sersen bile!

Ülke için ömrün verip çokça çabalasan da,
İnsanlara ne kadarda refahı sağlasan da,
Dul, yaşlıyı, engelliyi maaşa bağlasan da!
Her yerde ve her mekân da hizmetler sunsan bile!

Dünü, yarınları yoktur bugün ne bulsa yutar,
Senden gibi görünüp te çıkarı kadar tutar,
Sakın ha güvenmeyesin anında seni satar,
Senin yakınında olup dostluğun görsen bile!

Önderi hep Şeytan olur, düşüncesi ezadır,
Sabit fikri düşüncesi sanki anayasadır.
Ne anlatsan anlamazlar hafızası kısadır,
Geçmiş yaşantılarından örnekler versen bile!

Laf, söz cambazlıklarıyla üste kalmayı dener
Yapılana karşı çıkar her konforu o dener,
Doğru şeyleri görse de başka tarafa döner,
Hep eleştirir dururlar ömrünü versen bile!

BOZÇALI da çok düşündü yazarken bu sözleri
Yurdum insanı tanırlar faydasız yüzsüzleri,
Yapılan bunca hizmete bön, bön bakar gözleri,
Ülkeyi hava, karadan ağlarla örsen bile!