**Nankörlük**
Bir zamanlar sıcak olan dostluklar,
Şimdi soğuk bir rüzgar gibi eser,
Gözlerimde parlayan umutlar,
Yüreğimde bıraktığın yaralarla yüzer.
Nankörlüğün gölgesinde kaybolanlar,
Kimse görmedi, kimse duymadı,
Birbirine sırtını dönen dostlar,
Kırgınlıklar, içimde bir yangın yaktı.
Bazen hayal kırıklığı olur,
En yakınlarımızdan gelen acılar,
İhanetin soğuk yüzüyle karşılaştım,
Yüreğimde bir dert, yürek burkan.
Kendimden geçtim, dost bildiklerime,
Ama herkesin kalbi ben değilim,
Nankörlüğü ruhumda taşıdım,
Bu yük, yalnızca benim içimden geçer.
Yine de umut var, belki bir gün,
Gerçek dostlar bulacağım,
Ve nankörlüklerini geride bırakıp,
Yüreğimdeki sevgiyle yeniden saracağım.
Kayıt Tarihi : 24.9.2024 15:22:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!