Nankördür şu insanoğlu !

" Yaranamazsın asla !"

Memnun kalmaz, hiç bir şeyden
Nankördür, şu insan oğlu !
Şikâyetçi, o her şeyden
Nankördür şu, insanoğlu !

Ağlaşır o ,varken çulu
Hep gözleri yaşlı sulu
Etrafında nimet dolu
Nankördür şu, insanoğlu !

Vicdan desen arama çok
Hep kalbine saplatır ok
Şükür etmez kanaat yok
Nankördür şu, insanoğlu !

Sallar durur, o tahtından
Ödül vermez rahatından
Sıkılır hep hayatından
Nankördür şu, insanoğlu !

Kaybettikçe doğru yolu
İçi fesat, öfke dolu
Evvel ezel, budur huyu
Nankördür şu, insanoğlu !

Çok överken kendini o
Yıkar yakar bendini o
Bilmez asla haddini o
Nankördür şu, insanoğlu !

Birbirinden gaz alıyor
Kudurdukça, çok azıyor
Hak kitap da, bak yazıyor
Nankördür şu, insanoğlu !