sensizlik çemberi sararken beni
bana düştü derdin aşkın bedeli
sonbahar rüzgarı üşütürken teni
kış kapıda yoksun yasak sevgilim
yalnızlık başıma kaldı hoyratça
sevgiliyi satmak söyle kaça
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta