Nankör Olma Mevlaya Şiiri - Zeki Günay

Kafirde olur hıyanet,
Bedendeki can emanet.
Sabrı çekende metanet,
Gel nankör olma mevlaya.

Uy Kuran-a Uy sünnete,
Sen örnek ol bu ümmete.
Ağzı deyme ölü ete.
Gel nankör olma mevlaya

Koy başı secdeye deysin,
Başın Allaha eyilsin.
Yoksa sen kul değilmisin,
Gel nankör olma mevlaya

Kapat avret yerlerini,
Aç Allaha ellerini.
Çek fitneden dillerini,
Gel nankör olma mevlaya.

Dön sırtı Fani dünyaya,
Kanma dünyalık rüyaya.
Sakın kalmayasın yaya,
Gel nankör olma mevlaya.

Malk mülk para hepsi boşa,
Karun gibi vurma taşa.
Sen Müslüman gibi yaşa,
Gel nankör olma mevlaya.

Peygamberler ne yaşamış,
Nasipsiz olan taşlamış.
Yemeksizler taş haşlamış,
Gel nankör olma mevlaya.

Vardır herşeyde bir hikmet,
Komşuna göster hürmet.
Yere çöpe atma nimet,
Gel nankör olma mevlaya.

Uzan koy başını taşa,
Ölüm var de? hergün yaşa,
İsyan etmek sakın haşa,
Gel nankör olma mevlaya.

Kul Zeki der, ins öğüt al,
Sen çekmezsen kırılmaz dal.
Sabrı al, akışına sal,
Gel nankör olma mevlaya.

ŞAİR YAZAR= ZEKİ GÜNAY