Dost diye bağrıma bastım
Bana mıydı senin kastın
Çekip dar ağacına astın
İnsan yiyen nankör kedi.
Dedin ayağım yer edem
Gör ki, sana ne edem
Pişmanım oy nere gidem
Çifte attın nankör kedi
Bak zavallıya bak hele
Kahvelerden eve gele
Altı yırtık dolmaz sele
Yol kaybetmiş nankör kedi.
Düşene dost olur insan
Dosta dünya etme zindan
Ayak oyunu çek bundan
Adam olmaz nankör kedi
Bak hele döküp dağıttı
İşler birbirine kattı
Helal rızkım dama attı
Ekmek bilmez nankör kedi
Çelme takar hoş durursun
Çiften pektir sert vurursun
Kendin bilmez bey olursun
Şaşkın ördek nankör kedi
Rızık kazandım curk yuttun
Aç idin ekmeğin tuttun
Sermayene neler kattın
Kadir bilmez nankör kedi
Dostluk asla unutulmaz
Kör kurşunla dost vurulmaz
Karga bülbül yerin konmaz
Leş kargası nankör kedi
Bak bulurum kendime dost
Olurum Hak yolunda post
İnsana gerek böyle dost
Yalan sözlü nankör kedi
Şal insanı insan etmez
Bu devran hiç böyle gitmez
Adamlığın para etmez
İnsan olmaz nankör kedi
Allah kerim gel sen yine
Evir çevir tekrar dene
Coşarım gelecek sene
Aklın yitik nankör kedi
Ahmed'iyem gün görecek
Dost ardı sıra gelecek
İnsan olduğun bilecek
Kendin bilmez nankör kedi.
Kayıt Tarihi : 8.7.2006 23:39:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Tüm Nankör Kedilere ithaf olunur! .. Yaşadığım ilişkiler sürecinde kalleş ve çalım atıcıların anısına yazıldı..Onlar kendini zaten biliyorlar! Bundan sonra da bana çalım atmak isteyenlere de ithaf olunur..Hakkımı mı nasıl helal edeyim?
Ne bulursa hep yediler
Kimler gelip sorsa da
Yedirmedi dediler.
Verdimse Allah için
Burdan bir kalem geçin
Huzurlu benim içim
Ah bu nankör kediler
Anlattım bilmediler.:)))
TÜM YORUMLAR (15)