Nankör Kadın Şiiri - Şair Büyükkurt

Yaklaştım sana dostça adım adım
Kırıldı kolum kırıldı kanadım
Senin sahte yüzüne inandım
Sonunda beni de sattın nankör kadın

Olaylara hep egoistçe baktın
Senin kaprislerinden inan bıktım
Senin için bütün kalpleri kırdım
Yine de sana yaranamadım nankör kadın

İnsan bu ne yapsan yaranamazsın
İstediğin hiçbir şeyi her an bulamazsın
Benim yerimde sen olsan yerinde duramazsın
Hiçbir şey umurunda değil nankör kadın

Bütün kalbimin güzelliğini sana serdim
Sana bir sevgi bir aşk bir mutluluk verdim
Saf temiz bir sevgiyle huzuruna geldim
Hiç mi hiç beni anlamadın nankör kadın


Kul Özcan’ı yine kendine kul ettin
Yaktın hayatımı karşıdan seyrettin
Allah soracak hesabını kötüyse niyetim
Son zamanımda yıkıp da gittin nankör kadın.