Nankör Adam Şiiri - Refik Kutlu Kul Refikî

Yıllarca çektirdin çileyi zoru
arı anlamadın ey nankör adam
Sayende yaktım yürekte koru
narı anlamadın ey nankör adam

büyüttüm besledim harman eyledim
virane bağını orman eyledim
hakikati sana ferman eyledim
soru anlamadın ey nankör adam

güzel idim candan bakıp görmedin
bağda güldüm çiçek deyip dermedin
sevgi pınarından dolup vermedin
yari anlamadın ey nankör adam

gül yüzüm döktün yaban dillere
mecnun gibi mahkum ettin çöllere
köle miydim Pazar ettin ellere
karı anlamadın ey nankör adam

benden yaşlı bir çirkini almışsın
utanmadan birde haber salmışsın
aklın gitmiş sade cahil kalmışsın
kiri anlamadın ey nankör adam

körpe idim bu hayata başladım
evlatlarım oldu senle kışladım
layık ım değildin şimdi boşladım
piri anlamadın ey nankör adam

zevki safa ile gülüp gezmedim
altın esbapları alıp dizmedim
çok sözüm var her satıra yazamadım
yeri anlamadın ey nankör adam

kul refikim duyduğuma şaşmadım
söylenecekleri deyip coşmadım
daha çok var sınırları aşmadım
sırı anlamadın ey nankör adam

KUL REFİKİ

24-2009