Hic kurudu mu sessizce gonul bahcen,
Bahar aylarinin isildayan civiltisinda.
Hic ansizin basladin mi aglamaya,
Mutluluktan uctugunu sandigin bir anda.
Hep zannettin ya, hersey guzel olacak,
Gonlun hep ask hamurunu yoguracak.
Her zaman hasretle bekledigin sevgiliyi,
Anneler sadece senin icin doguracak.
Kimse bu dunyaya aglamaya gelmedi,
Herseyinle sevsen de, o seni sevmedi.
Nankorlukten kor olmus olsa gerek,
Sendeki gercek aski bir turlu goremedi.
Onun da bagli gozleri acilir bir zaman,
Pismanlikla basbasa kaldigi iste o an.
Ilk zamanlar kabullenemesen de olanlari,
Artik sen degilsin, o'dur yanacak olan.
Gordun ya hersey yalan her sey bombos,
Parlak duygularin coktan olmus los.
Simdi harabe gibi olsa da duygularin,
Gonlun nereye giderse sen de pesinden kos.
Kayıt Tarihi : 19.7.2003 20:42:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hakan Sirin](https://www.antoloji.com/i/siir/2003/07/19/nankor-5.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!