Su bardağını duvarlara fırlatan bu  çağın omurgalarını 
Gevsettim bugün
Gün doğumlarında ürkek serçeler 
geçti önümden
Yaşlı bir karınca ekmek kırıntılarını taşırken 
Başını yastığa koyan  bir karanfili de 
giderken 
görmek isterdim 
Küçük  küfürler çiçekli  eteklerin 
yamalı 
hali ise eğer 
Sökün beni 
Bu hücresel bilinçsizlik benim değil 
Şiddetle beni sevmeyiniz
Biz iki küpeli deli önce öpüşelim istiyorum 
Sonra haylaz 
çocuklar büyür belki yağmurun 
rahminde
İstanbul İstanbul olur
Söğütler söğüt
Yalan yok binlerce klometreden baktım resmine 
İçinde binlerce 
Sigara izmaritleri olan 
Bir kare 
Pencere dururken
Kapılara tekme atmak niye 
Niye
Niye 
Niye nane  yiyip
Avokado'ya  benzemek 
İçimde, top peşinde koşan 
bir salyangoz 
İp atlayan timsahlar var sevgili 
Oradaki kanepede bir öz geçmiş 
Birde hiç geçmeyenler var 
Sevişelim derken, bütün kemiklerimi catırdatan 
kırcal damarlarım boynumu da
kırıyor şimdi 
Üstelik 
testideki 
su 
Bulana 
Bulana 
Daha da derine iniyor 
Özge Özgen
Özge Özgen 2
Kayıt Tarihi : 3.11.2022 20:07:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.



Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!