Nan-kör Şiiri - Arap Kurt

Cennetin artığı dediğim dünya
Türlü nimetleri saçtı neyleyim
İnsanın içinde yalan ve riya
Böyle yaşamayı seçti neyleyim

Gururla kibirle büyüyen devler
Birbiri üstüne yığılan evler
Zenginlik uğruna boşalan köyler
Hasattan harmandan geçti neyleyim.

Onurdan saygıdan mahrum bir dava
Özünü kurt yemiş kabukta mana
Aşk ile beslenen ademle havva
Sılayı terk edip göçtü neyleyim

Binbir güçlük ile alınır binek
Bineğin üstüne edecek sinek
Kabutu lastiği etmez bir eşek
Demir kanatlarla uçtu neyleyim

Kurtoğlu üzülür kendini haline
Halini arz eder nazlı yarine
Uzaktan bakarım mahcemaline
Laleler sümbüller açtı neyleyim