Önceleri kolları ateşten bir tahtırevandı gönül .
Öyle olduğu yerde dururdu da,
Kimsecikler cesaret edemezdi dokunmaya.
Şimdi sırf sen gel diye söndürdüm ateşlerimi,
Hafızamı kaybettirecek acılarla, sancılarla.
Alıp götür beni ahu gözlüm gönül tahtına,
O içimi yakıp kavuran bakışlarla, inatla.
Kara gözlüm bu ayrılık yetişir,
İki gözüm pınar oldu gel gayrı.
Elim değse akan sular tutuşur
İçim dışım yanar oldu gel gayrı.
Ayların sırtında yıllar taşındı,
Devamını Oku
İki gözüm pınar oldu gel gayrı.
Elim değse akan sular tutuşur
İçim dışım yanar oldu gel gayrı.
Ayların sırtında yıllar taşındı,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta