Namusum Var Şiiri - Esat Erbil

Öz yurdumda bir kul olsam,
Ordan kaçmam namusum var,
Fakirlikten bir gün ölsem,
Elim açmam namusum var,

Melek yüzlü bir yüzüm var,
Yaşamda gizli düzüm var,
İnsanlara çift sözüm var,
Elim açmam namusum var.

Kadar kırsa yeşil dalım,
Ağuya dönderse balım,
Varlıktan da düşse elim,
Elim açmam namusum var,

Düşsem çarasız bir derde,
Gövdem paylanırsa kurda,
Yad ellere gözüm yerde,
Elim açmam namusum var,

Kemiklerim soğuk ezse,
Felek gamın başa düzse,
Bana dostlar çoksa azsa,
Elim açmam namusum var,

Üstüm açık yağmur olsa,
Derdi çekip benzim solsa,
Çevremi bin zengin alsa,
Elim açmam namusum var.

Anne, babama ağlarım,
Gün gelir yaram sağlarım,
Aç karnıma taş bağlarım,
Elim açmam namusum var.

Yalvarcı olmam feleğe,
Dönse sinem kör eleğe,
Gözüm bağlı bir dileğe,
Elim açmam namusum var.