Namussuzun Davası

Namus deyip tepinir kalbime verir esef
Bilmez ahmak kendinden gitmiş ar namus şeref
Yok mu bir dur diyecek yok mu insan-ı eşref
Bir silah patlar heyhât binlerce gönlü yakar

Yeri yok hiçbir yerde ne hukuk ne kitapta
Yüzsüz zalim ismini utanırım hitapta
Kara kalbin lekesi görünür afitapta
Bir ateş çıkar heyhât düşer her yeri yakar

Nerden buldun ey zalim kimden gelir silahın
Ateş olmuş galiba heyhât senin ilahın
Görmez olsun gözlerin kopsun elin ayağın
Bir kurşun fırlar heyhât nice canları yakar

Sanma zalim namusun elindeki kandadır
Hain iblis zaferi yerde yatan candadır
Sanırsın ki hesabın yalnız bu dünyadadır
Bir azap bekler seni bitmez sonsuza yakar