Namussuz Şiiri - Zeki Çelik

NAMUSSUZ

Bir baltaya sap ta olmadı gitti,,
Dostluk kurulamaz acayip huysuz,
Yakın çevresini perişan etti,
Güveni kaybetti adi namussuz.

Komşu, çevresine dikiyor gözü,
Küfre de yönelik, çirkindir sözü,
Keçeleşmiş sanki arsızdır yüzü,
Güveni kaybetti adi namussuz.

İhanet edince boşadı eşi,
Huyları yönünden dağıldı işi,
Elliyi geçmiştir belkide yaşı,
Güveni kaybetti adi namussuz.

Şeytanda peşinde dolaşır durur,
İnancı zayıftır, yıpranmış gurur,
Onu görenlerde kapıyı vurur,
Güveni kaybetti adi namussuz.

Zeki'de daima duruyor uzak,
Saf kalpli kadına kuruyor tuzak,
Çay, kahve içmesin,üstü de tezek,
Güveni kaybetti adi namussuz.

21-9-2018 ZEKİ ÇELİK