Namussuz Şiiri - Sakin Karakaş

Her gün bir riya ve yeni bir garaz.
Yine bir iş peşinde bay namussuz.
Ye, iç asalakça gez ve toz biraz.
Yeni bir düş peşinde hay! namussuz.

Günü güne ekle, boş vakit eyle.
Kravat tak, otur, kalk bir kaç beyle
Vakti tamamla, yalanla hah şöyle.
Haram bir aş peşinde, vay! namussuz.

Namussuz; şerefe kadeh kaldırır.
Doğru söz duyunca birden çıldırır.
Yolundaki şuna buna saldırır.
Hele araştır bir bak, soy; namussuz.

Memlekette ne ziyanlar açtın sen. 
Ve gün geldi köşe bucak kaçtın sen.
Arlanmaz bir çehre, ruhsuz bir beden.
Fikrin çirkef, karıştır, koy namussuz.

Kaldırdığın kadehler hep kırıldı.
Fesatlar kaybetti, fitne yanıldı.
Ve vakit gelince  yara sarıldı.
Söyle şimdi sen nesin? say namussuz.

Önce bakıp biraz adam sandılar
Göbeğin kaşıdın soyun andılar.
Armutlar dibe düştü sulandılar.
Tövbe, tövbe gayrı kovboy namussuz.