Namussuz Şiiri - Yunus Cengiz

Saat on iki buçuğu vurdu bir kere
Buçuğu düştü yavaşça yere
Garip tablolarda saatler yediyi gösterirken
Alemi neydi saat denen?
Ey namussuz, ey namussuz
Denmesi gereken
Saat iki el biri vurdu
O da ölü
Arkadaşının yanına kondu
Ey saat!
Dönmeyecek mi bir daha acımasız yelkovanın?
Alemi ne bu kadar sık vurmanın?
Kadranın
Dönmez olası çarkların
Bu sefer de bir buçuğu mu vuracak?
Buçuk demin düştü bir demin
İkisi de yerle bir zemin
Acayip tablolarda saatler yine yediyi gösterirken
O yumuşak saatler
Akrebi zehirsiz, yelkovanı ölü saatler
Ey saatler!
Bu kadar hızlı dönmenin alemi ne?
Bu kadar sert olmanın?