Namuslu Aynalar... Şiiri - Sevgi Kaya

Her sabah uyanmak.
Bir savaşa
Bir yalana
Bir töreye uyanmak…
Korkarak bakmak namuslu aynalara..
Bu kaçıncı yırtılış..
Bu kaçıncı ürkülüş..
Yetiniz artık….
Bir sevişmenin tam orta yerinde
Bıktım artık gece çatışmalarından
Ya çakın beni olduğum yere
Ya bırakın öksüz direnişleri…

Yeterince
Batırmadık mı gemileri…
Heeeyy…senn…
Kara gözlü
Zayıf elli insancık.
Bir elin tetikte
Bir elinde çiçek..
İki elinde iki biçimsiz gerçek…

Bu şiiri ben mi yazdım..
Kim okusun
Kim dinlesin..
Nerden çıktı bu film..

Hava basık.
Kan topluyor o güzelim bulutlar.
Bir dal ayrılıvermiş çınarın gövdesinden..
Nerde beni emziren..
Bir gül sancımakta
Kaşımın ortasından…
Veee..
Geliyor insanlar çarli çaplin mizahından
Gülmekli ve susmaklı..
Ve sonra.
Yeşil kanatlı
Mavi turnalar geçiyor gökyüzünden.

Bir incir çekirdeği şu insan ömrü..
Ömürleri
Umutsuzluk götürdü..
Aldı başını serin dağlar..
Şimdi insanlar
Küçük kuklalar.
Seyrine doyulmayan
Şov yanı ağır basan..
Bir tilki kurnazlığında
Bir sinsi kaplan..
Haykırışlar…
Çakal sesinde
Basit…
Sıradan…

Taze bir gülüş
Taze bir umut arıyorum.
Heeyy…senn…
Gece ayazında kutup yıldızım.
Nerdesin kaç zamandır.
Bak ellerim şaşmaklı
Yüreğim yorgun
Yürüyorum ağır aksak
Ardımda binlerce vurgun..
Ateşli sevdalara
Çiçekli sabahlara varmalıyım.
Varmalıyım ki..
Az kaldı iki gözüm..
Alıp götürecekler seni.
Üç-beş nöbetlerine dikecekler yine beni..
Altın tasta sun bana sevmeleri.
Sokak boylarında
Çarşı ortalarında dolaşalım seninle
İnsandan geçilmeyen
O yalnız mekanlarda..
İlle de sevda sözlüm.
Bakışlarını bana sakla..
Bir türkü dudaklarımda
Bu türküye kim koydu ayrılığı…
Kim ne diyor
Sesim nerde
Siz nerdesiniz..
Siz..karanlık güneşlerde
Ölmüş beylersiniz..
Ölmüş beylersiniz…