Namus Şiiri - Ahmet Tatar

Gıcırtılı biçimde açıldı kapı ansızın
Bir kaç adam girdi eşiğinden odanın
İkindi ile akşam arasıydı zamanın
Hayatını yok ettiler oracıkta o kızın

Dişlenmişti göğüslerinin, yanağının eti
Vahşice sökülmüştü ruhundan iffeti
Telli duvaklı günlere saklarken bekâreti
Gülüşler anlamsızdı, düşünceler felaketi

Havva anasından beri bu sırrı taşıyordu
Kalmamıştı dünyayla bir bağı, ağlıyordu
İçi içini dağlıyor, eline elini bağlıyordu
Bir gün odanın ortasında asılı bulundu