Namluyu öpen maral Şiiri - Arap Kurt

Ellerinden tuttuğum hayal üstü hayalim
Yalanların gerçeği can bulduğum can evim
Kanatlanan kuş gibi uçmaya hazır halim
Ay kıskanır ay seni gönlüme giren suret
Ters çevir aynaları karanlığa atta git

İsmin kalbimde perçin dövülen demir gibi
Gülüşündeki gizem idamlık emir gibi
Gözlerine tutuldum ölüme yürür gibi
Anlam kazandı ömrüm mana iklimim cennet
Değersiz pula çevir üç kuruşa satta git

Israrım nedenimdir neden sendeyim anla
Mutlu bir çocuk oldum o gün geldiğin anda
Hıçkırığım çığlığım dinen avazım sende
Yetmez mi bunca sebep yetti gördüğüm hikmet
Bas üstüme çiğne ez ayak altı ette git

Cesaretin timsali namluyu öpen maral
Şimdi avcı av oldu değişti onca kural
Kuru çulda oturur tahtı devrilen kral
Başımı öne eğdim sonuna kadar sükut
Yolumuz çıkmaz deyip tenhalarda yitte git

Kurusunda dökülsün sana dokunan eller
Boğazına kitlensin adını anan diller
Kimin kimsen olmasın kimliği yitik kimler
Göm kalan artıkları neyse geçmişe ait
Kararsın ufukları ufuksuzca batta git

Altın tepside bir kalp bilmedim kıymetini
Hayır şere karıştı görmedim niyetini
Her ne ise bedeli öderim diyetini
Adam değilim adam bekleme benden medet
Azap içinde bırak kaşlarını çatta git