Namluya Şiir Sürdük Şiiri - Ramazan Pamuk

Silahımız sevgi,mermimiz şiir
Namluya sürünce sıkıyoruz biz
İlham denizinden damlalar gelir
Kirli yürekleri, yıkıyoruz biz.

Elbistan burası, şiir tarlası
Seslenir şairin buradan hası
Cilalı kalbimiz,silinmiş pası
Gönülden gönüle akıyoruz biz.

Baharı muştular cemre düşünce
Ceyhan aşka gelir,sular coşunca
Sevgi yüreklere sığmaz taşınca
Seyri muhabbetle bakıyoruz biz.

Edepli olmayı erkan eyledik
Batılı bırakıp, hakkı söyledik
Geceleri geçip,günü boyladık
Karanlığa ışık yakıyoruz biz.

İrfan meclisinde kemale erdik
Dönerek kıbleye kıyama durduk
Has bahçe içinden gülleri derdik
Süsleyip yakamıza takıyoruz biz.

Maşuğunu gözler,aşığın gözü
Atıştık meydanda söyledik sözü
Dem vurup şiirden dağladık özü
Sinemizde hasret çekiyoruz biz.