Namluya Çiçek Ekelim

Ne demlenmeyi istedim,
Ne de dem olmayı.
İşte herşey geceye düşüp ortalık kararınca başlıyor,
Allah seni inandırsın,
Bir yudum su,
Bir yudum çay bile kafi geliyor,
Üstüne biraz olmamışlık ekeleyince.
Dönüp bakıyorsun "olmuş ne var ki" demekten kendini alamıyorsun.
Baharımız, kışımız belli değil,
Öyle bir dert düştü ki ocağımıza,
Yenilir mi,yutulur mu belli değil?
Sanki çorak topraklarımızın serabına pusu kurmuş gibi yaşam,
Zaten çorak,
Hayale bile kurşun yağmış gibiyiz.
Cümleten sevelim,
İnadına namlulara çiçek ekelim,
Yeniden hayal kuralım.
Bu sefer toprağa da fidan dikelim,
Çorak olsa bile.
Yediveren çiçeklerle bezeyelim,
Yağmurlar başka yağmalı,
Gök seni çağırmalı yeniden.

Mine Yılmaz Sevinç
26.Şubat.2023
02:10