Namlunun ucunda can kuşu.
Ufuklar simsiyah oludu.
Ruhların çığlığı,
Bilmem tarihte kimleri boğdu.
Kuşatılmış:her taraf alev topu
Medeniyyet savaşı:
Diş geçirmek için,
Bekler medeniyyet ordusu.
Yüreğimize düşen toplar,
Duygulardan fışkırıyor kanlar.
Selgibi akarda,
Boğup geçer! zalimleri o kanlar.
(Medeniyyet dediğin tek dişi kalmış canavar) M.A.E
Tülay BilginKayıt Tarihi : 7.8.2006 13:01:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Tülay Bilgin](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/08/07/namlunun-ucunda-can-kusu.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!