Eskiden, namı değer abilerimiz vardı bizim.
Hepsi şahsına münhasır, adı namından mütevelli.
Öyle ucuz, muhabbetlerin adamı olmazlardı onlar.
Saygıyı başına taç ederdi, üstelik bir o kadar yardım severdi.
Eskiden, namı değer abilerimiz vardı bizim.
Hırçın ve bıçkın olsalar da, bir o kadar mütevazı.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta