Namı Değer Abilerimiz Vardı

Eskiden, namı değer abilerimiz vardı bizim.
Hepsi şahsına münhasır, adı namından mütevelli.
Öyle ucuz, muhabbetlerin adamı olmazlardı onlar.
Saygıyı başına taç ederdi, üstelik bir o kadar yardım severdi.

Eskiden, namı değer abilerimiz vardı bizim.
Hırçın ve bıçkın olsalar da, bir o kadar mütevazı.
Anlamadan, dinlemeden, gaza gelmezlerdi, çıkmazdı avazı.
Onlarda, haksız yere iftiraya kanıp, kesmezlerdi raconu.

Eskiden, namı değer abilerimiz vardı bizim.
Ellerinde kehribar teşbihleri, adabı ile sallamasını bilirlerdi.
Ayaküstü muhabbetleri, mahallenin tenhasındaydı yerleri.
Onlar haddi aşmazlardı, bağırıp çağırıp asla nara atmazlardı.

21.12.2017
İlhan Keskin