Dönün arkanızı gidin, başınız yere eğik
Dönün dersem namert olayım
Ağlarsam, çiçek misali solayım
Adımı anan dillerde artık kanayan yarayım.
Çorak çöle düşmüş kurak toprağım
Suçsuza gelen bedduaya duayım
Vefalı yok vefasıza mı yanayım?
Bırakın yalnızlığın kollarında kalayım.
Ayrılığın hasret anasıyım
Gecelerin katran karasıyım
Mert yüreklerin delikanlı bacısıyım
Bir kalp için hüküm giymişin sevdalısıyım.
Boynu bükük koyanlara,
Baş kaldırır çiçekler dalında
Yok, bildiklerimiz aslında en yakınımızda
Savaş düşmanda değil, içimizdeki kavgada.
Ve sen, en yakınım topla benden aldıklarını git
Ardından kapıma elbet düşer bir it
Gideni aratmaz yüreği züğürt
Bırak etrafını da, dön bir kendini dürt.
Ardına düşerse gözlerime pusu kurarım
Bir gerilla hasreti ile cezamı veririm
Yağlı ilmeği boynuma geçirin, bu kendi kararım
Ruhuma dokundurtmam canımı bin kere veririm.
Varlığımın eseri olsun, kavgamın adıdır insanlık
Rüşveti üstüne giymiş bilmez yaptığı hainlik
Satılmışlığı ile devleşen bilmez ettiği acizlik
Bir çocuk bakışı altında kalınır, doğrulmaz eziklik.
07.10.2011
Derya AvşarKayıt Tarihi : 7.10.2011 13:00:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Dönün arkanızı gidin, başınız yere eğik Dönün dersem namert olayım Ağlarsam, çiçek misali solayım Adımı anan dillerde artık kanayan yarayım.
Bir haykırış, haykırış ki yüreten kopup gelen, nefes alan yada almayan herşeyin karşısına dikilip mertce cesurca duran. İşte namert olamaz zaten bu insan. Ki zaten kavganın adıydı o!
Sevgili Şairim!
Bunu ben yazmalıydım diyebileceğim bir eser, kimbilir belki de aynı ruh teması içerisinde bulunduğumdandır. Fakat vaziyet ne olursa olsun netice itibariyle beğendiğim, muazzam kalite de bir şiir okudum kaleminden. Canu yürekten kutluyor, daim sevgi ve selamlarımı sunuyorum.
_
TÜM YORUMLAR (4)