Namert Köprüsü Şiiri - Mustafa Sürmeli

Geçme naamert köprüsünden, ko aparsın su seni,
Az da olsa helâlinden doldur babam keseni.
Kimsenin ettiği bak, kimsenin yanına kalmaz,
Gün gelir devran döner, doğru duvar yıkılmaz!

Bu hayat kısa zaman, tükenir azar azar,
Süslü sırça saraylarda paşa olsan ne yazar,
Sen her daaim hakkı ara, olsa samanda iğne,
Nokta kadar fayda için virgül kadar eğilme!
Sen her daaim hakkı ara, olsa samanda iğne,
Nokta kadar fayda için virgül kadar eğilme!

Geçme naamert köprüsünden, ko aparsın su seni,
Az da olsa helâlinden doldur babam keseni.
Kimsenin ettiği bak, kimsenin yanına kalmaz,
Gün gelir devran döner, doğru duvar yıkılmaz!
geçme naamert köprüsünden, ko aparsın su seni,
Az da olsa helâlinden doldur babam keseni.
Kimsenin ettiği bak, kimsenin yanına kalmaz,
Kimsenin ettiği bak, kimsenin yanına kalmaz,
Gün gelir devran döner, doğru duvar yıkılmaz!

Baakii kalan bu kubbede yalnız hoş bir sadaadır,
Canı veren olduğu gibi, alan da o Hüdaa'dır.
Heves etme tapanlara öyle zevki sefaaya,
Ne gariban insanlar var, alışmışlar cefaaya.
Heves etme tapanlara öyle zevki sefaaya,
Ne gariban insanlar var, alışmışlar cefaaya.

Geçme naamert köprüsünden, ko aparsın su seni,
Az da olsa helâlinden doldur babam keseni.
Kimsenin ettiği bak, kimsenin yanına kalmaz,
Gün gelir devran döner, doğru duvar yıkılmaz!
Geçme naamert köprüsünden, ko aparsın su seni,
Az da olsa helâlinden doldur babam keseni.
Az da olsa helâlinden doldur babam keseni.
Kimsenin ettiği bak, kimsenin yanına kalmaz,
Gün gelir devran döner, doğru duvar yıkılmaz!