Dertlinin derdinden;
Dertsizler bilmez.
Namert insanlardan:
mertlik beklenmez.
Namert insanların,
Her işi hile.
Aldanıpta dostum:
Sakın güvenme...
Dostunu seçerken;
İyi dikkat et.
Dere kenarında:
Su vermez namert.
Günümüz dünyası;
sanki bir başka.
Mertin değeri yok.
Namert revaçta....
Hile dalavera,
almış, yürümüş.
Sokağı, caddeyi:
Namertler sarmış..
Sen sen ol kardeşim:
mertliğe sarıl.,
Durma namerdin yanında,
Aldatmadan seni ayrıl.
Namertleri dost edinme;
Ol mertle arkadaş Ali.
İmkanı kıt olsa dahi:
Bambaşka mertlerin hali.
28.05.2008
Kayıt Tarihi : 28.8.2008 12:11:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ali Sandıkçıoğlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/08/28/namert-insanlardan.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!