Namert Eteği Şiiri - Fahri Bulut

NAMERT ETEĞİ
Kar yersen soğutur mu, aşktan yanan yüreğin?
Zaloğlu Rüstem bile, bükmez aşkın bileğin.
Bir güzelin önünde, sevgidir diz çöktüren,
Dağı sırtına vursan, öpmez namert eteği.

Sevgi emlerse onar, aşktan olma yarayı,
Karanlıktır yaktıran, onca mumu, çırayı.
Kuşlar pisler caninin mezarının taşına,
Bir tekmeyle yık gitsin, aşk bilmeyen yüreği.

Sıvama paçaları, görme yende dereyi,
Cahil her dem yanılır, bilmez akla, karayı.
Oku öğren gerçeği, çıkarcı kandırmasın,
Kişiliğinden üste, tutma malı, parayı.

Atalarını dinle, ders al ata sözünden,
Hepsi süzülüp gelmiş, asırların tözünden.
Rızaoğlu, ne çekti sen nerden bileceksin,
Yar sanıp bağlandığı, bir vefasız yüzünden
14 ARALIK 2009
FAHRİ BULUT RIZAOĞLU