Kâğıt karalanır, name yazılmaz,
Atılan kör düğüm kolay çözülmez,
Namert kurnaz olur sırrı sezilmez,
Ayazını gonca güle yazdırır.
Namert yazılanı okur anlamaz.
Namert anladığın doğru söylemez,
Namert görür amma gördüm diyemez,
Namertliğin cümle, işte sezdirir.
Namert pınar olsa berrak su vermez,
Namert testi olsa su ile dolmaz,
Namert direk olsa dikine durmaz,
Namert ilaç olsa yara azdırır.
Namert boynun bükse ağlıyor sanma,
Namert duruşu dur hile var kanma.
Namert tohum olsa toprağa gömme,
Başak vermez dostum, seni bezdirir.
Kayıt Tarihi : 6.1.2009 14:59:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Mert duruş sergileyemeyen, yüze dost olanlara ithaf olunmuştur.
![Kamber Marangoz](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/01/06/namert-9.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!