Kimse halim anlamıyor,
Beni namertler değil;
Bencil insanlar korkutuyor...
Bana yapılan hırlık, hırsızlık,
Çıkarcılık, yalakalık,
Kansızlık, namussuzluk,
Ve namertlik elbet cezasız kalmıyor!
Ama NANKÖRLÜK kanıma dokunuyor...
İçimi soğutuyor...
Yalancı adamı sırattan önce,
Delik deşik edesim geliyor!
Bu kahpe dünyanın,
Şerefsiz yüzü,
Benim içime sinmiyor...
Sinirleniyorum...
Şerefsizlere karşı,
Yüreğimi koyuyorum tam orta yere...
Hadi göster kendini...
Gel bırak menfaatleri, olduğun yere...
Sende de varsa iki gram yürek,
Çık karşıma! Delikanlı gibi! Meydan okuyorum!
Dertleri paylaşacak er meydanı istiyorum!
Hangi kitapta yazar ulan?
Zaaf arayıp açmak arkadan çeneni,
Hançer sallamak arkadan, namertler gibi?
Bu mu senin o delikanlı yüreğin?
Şu kahpe dünyada bu kadarcık mı sesin?
Mertlik ve onur üzerindedir her şeyin,
Teker teker değil ulan toplanın da gelin!
21–23 Aralık 2003
İlker ÜnlüKayıt Tarihi : 14.12.2005 18:10:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
'Allah beni dostlarımdan korusun...Düşmanlarımla ben başa çıkarım zaten! ! ! '
Ümran tokmak
TÜM YORUMLAR (1)