Namert Şiiri - Birkan Demirci

Su bulanık, yol pusudan.
Dost bildiğin döner senden,
Dostun düşman olur birden,
Geçme namert köprüsünden.

Yiğit olan düz yürür de,
Eğilmez hiç başı yere.
Haysiyetin kalır serde,
Geçme namert köprüsünden.

Yüreğinde varsa ateş,
Namus bilir, sevdaya eş.
Her adımın olur kardeş,
Geçme namert köprüsünden.

Namert köprüsü yıkılır,
Dik duran baş geç bilinir,
Gönül yarası sökülür,
Geçme namert köprüsünden.