Namert Şiiri - Murat Şanlı

Merttir benim yoldaşım Namert ile oturmam
El açmadım açmam ben Minnet etmem düşmana

Dik tutarım basımı Boyun eğmem batıla
Kula kulluk yaraşmaz Kulluk etmem ben kula

Yavan yerim aşımı, Harama el uzatmam
Ne dostu ne kardeşimi Yarı yolda bırakmam

Ölüm olsa da sonum Asla Yalan söylemem
Uçkurum sağlam benim namusluyum yılışmam

Mayam temizdir benim Sütüm aktan daha ak
Kalleşi barındırmaz ne bu vatan bu toprak

İhaneti çok yaşadım Şaşmam bin bir hileye
Efendilik vermişler Dün ki sefil köleye

Ey yiğit oğlu yiğit Dik tut başın eğilme
Cebine sahip çık Taksit taksit soyulma

Bedelini ödedik Kan ile düştük kayıt
Kupon ile almadık Buna tarihte şahit

Boş bulmuş meydanları O soysuzlara söyle
Sahibi var memleketin Sahiplenmek yok öyle