Bundan böyle, yüzüne dönüp bakarsam
Seni zerre kadar,kafama takarsam
O adını,ağzıma alıp anarsam
İnan,en şerefsiz,en namert insanım.
Yüreğimden seni silip te atmazsam
Garip yolcular kervanına katmazsam
Köle pazarında bir pula satmazsam
İnan, en şerefsiz,en namert insanım.
Seni zalimler listesine yazmazsam
Bende ki senin, mezarını kazmazsam
Seni kalpsiz diye,gönlüme yazmazsam
İnan,en adi,en şerefsiz insanım.
Sen bana baldıran zehiri içirdin
Ümidimi yıktın başıma geçirdin
Attın alevlere bir güzel pişirdin
Ben ne talihsiz,ne bahtı kara insanım.
Seni sevmek en büyük,günahım,suçum
Bu yüzden,hakaret yedim,çok mahçubum
Hiç sorgusuz sualsiz edildim mahkum
Bir daha,ağzımı açarsam namerdim.
Ben bütün bunları asla hak etmedim
Haddimi aşıp ileriye gitmedim
Hiç kimseyi aşağılayıp itmedim
Yaptıysam eğer,şerefsizim,namerdim.
20.02.2008-Finike/Antalya
Yaşar YaramışKayıt Tarihi : 13.3.2008 08:44:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hayatımda kolay kolay hiç kimseye beddua etmedim ve etmekte istemem.Fakat insan çok çok değer verdiği,uğrunda ölmeyi bile göze aldığı birisinden hiç beklemediği,hayal bile edemeyeceği bir darbe yerse ister istemez gönlü razı olmasa da böyle seslene biliyor.Üzgünüm ama yapılacak bir şey yok.
Garip yolcular kervanına katmazsam
Köle pazarında bir pula satmazsam
İnan, en şerefsiz,en namert insanım.
dilerim mevlam hep iyilerle karşılaştırsın yaşar bey heceye uyarlasanız güzel olurdu beyendim duygularınızı tebrikler
TÜM YORUMLAR (12)