yok, kalmadı gücüm
yalnızlık ateşinde yanarken
her an körük oldu alevime
kül kalmak da basit,
hafiflik ve yorgunluk kaplamış
her tanemi,
taşımıyorum, zorunda değilim,
bir bütün olmaya.
her organım sanki, her tanem
ayrılınca, tadınca bağımsızlığı
ruhum ,benim, şahlanır.
gülmek zor lakin,
içten olmak hayli..
ne cevap versem bilmiyorum,
kulağıma
hiçliği fısıldayan serçelere.
dünle aynı olan gün tuvalimi
nasıl kirletme dersin,
renklerden alamazken daha?
ateş hep ateş,
ben hep benim.
yakan hep yakarken
ben de burdayım,
yak beni, der gibi..
Kayıt Tarihi : 15.2.2022 00:23:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
saçmala
