Name 4 Şiiri - Cemal Çınar

Sevdiğim;
Dünyamın melikesi, ruhumun meleği, aşkımın Zeliha’sı, bir tanem, canım her şeyim, benim.
Dün yeniden doğduğum ve yeniden öldüğüm bir gün, bir gece yaşadım. Yıllar sonra sesin yankılandı kulaklarımda. Bir zamanlar aşkı çağrıştıran, ömür boyu duymayı umut ettiğim, en son TANIMIYORUM diye beynimde çınlayan güzel sesin yüreğimde yankılandı. Sen sen diye yanıp duran terkedilmiş, horlanmış, şerefsiz, rezil, psikopat, tacizci eli kanlı hain zavallı yüreğim ne hale geldi bilemezsin. Bir yanda sesinin verdiği haz varken, diğer yanda şiirlerindeki muhteşem intikam çığlıkları, için için asit damlatıyordu yüreğime. O çığlıklar yüreğindeki acıların çığlıklarıydı biliyorum. Yeniden doğumun ve ölümün karesinin karesini yaşadım dün gece.
Meleğim, canım benim şefkat dolu yüreğindeki acıların kendi acılarımla birlikte yüreğimde biriktiğini, senin acılarının benim acılarım olduğunu bilmeni isterim. Mutlu olacaksan yüreğindeki acıları yaratan zehri kana kana içerim. Yüreğindeki acıların dineceğini bilsem kurşun, kör bıçak, mızrak ne varsa kendime acıman sıkarım. Bedenim, ruhum, yüreğim senindir, benim değil biliyorsun. Yıllardır ben, ben değilim. Yüreğim yıllardır avuçlarında istediğin şekle sokmak senin elinde biliyorsun. Yüreğimi parçalamak istiyorsan parçala köpeklere at. Yok olmamı istiyorsan mezarsız ölümü seve seve seçer, bir yolunu bulur yok olurum. Onursuzlaşmamı istiyorsan yıllar önce zaten ayaklar altına alındı, onurum mu kaldı.
Biliyorum, okuduğun şiirler, yolladığın şoklar hep şiirin sesi, acılarının sesidir şefkat ve sevgi dolu yüreğinin değil. Ama yine de eski günlerdeki kalbimde taşıdığım seni, aşkla şefkatle bakan gözlerini, yüreğime pınar gibi akan sesini hatırlayıp kahroluyorum. Lütfen şiirleri yazarken ve okurken birazda yüreğini kullan ve en eskileri de düşün.
Zeytin gözlüm, ömrümün ilkbaharı ve son baharı, yüreğimdeki buruk acıların sahibesi, bir tanem sana sevgimi anlatacak şiirler yazmaya çalışıyorum. Yüreğimdekileri yazamıyorum. Aşkta olduğu gibi şiir yazmada da yeteneksizim. Canan hanım bu konuda bana yardımcı olmaya çalışıyor. O da senin kadar olmasa da yetenekli bir şair. Şiirlerime hep çok iyi diyor. Benim hoşuma gitmeyenlere de öyle bu da bazen onu üzecek davranışlarıma neden oluyor. Bazen senin ajanlarının şiirlerimi şairmişim gibi tiye aldıkları oluyor. Bu da az da olsa moralimi bozuyor. Biliyorum beni incitmek için bunları yapıyorlar şiiri kullanarak. Hepsi de cin gibi maşallah öyle hızlı, şakır şakır yazıyorlar ki şiirleri şaşıyorum. Artık alıştım bunlara aldırmıyorum. Yeter ki sen gülümse, canın sağ olsun.
Küçüğüm, bebeğim benim bunları seni üzmek için yazmadığımı bilmelisin. Sen benim canımsın, cananımsın, kalbimin sahibisin seni üzmek değil, mutlu etmek için aklına gelen her şeyi yaparım. Üzdüysem bağışla. Can dostum Canan Hanımla her şeyi rahat konuşamıyorum. Hem işine engel olmamak için, hem mesajlarla ancak kısa kısa cümlelerle sohbet imkânımız olduğu için, hem de sana yazabildiğim gibi her şeyi ona yazamıyorum. Bu nedenle yüreğimi sana açmak sevgimi ve acılarımı dilim döndüğü kadar sana anlatmak dertleşmek için yazıyorum. Ceylan bakışlım, canımsın benim, kaderimsin, mabedimsin sen sevmesen de seni çok seviyorum. Zeytin gözlerinden hüzün uzak kalsın hep aşkla, sevgiyle ışısın, gül yüzünden tebessüm ve yanaklarından gonca güller eksilmesin, yüreğin huzur ve sevgiyle dolsun hiç eksilmeden, kendine iyi bak A.e.o. ….
Seni seviyorum,ölümüne….