yeni yetme ölümlerdi
aramızdan her doğan.
rüzgarlara saldım her birini.
aldırmadan hiç yorulmadan.
leyla kazanında
aş olunca
rüyalarım.
ılıman bir hikayenin
mırıltısına uyudum belki.
içsel bir sevinçe
nadan olunca kalbim
aşk dedim adına hiç düşünmedim.
neden çimenlerinde
çepe çevre kuşanınca
lal olan dilim.
anlamadım belki,
rengimin bir gül gibi bahar oluşunu.
ısırgan otlarını gül diye sarınca bağrıma
maviye boyadım al düşlerimi.
duy istedim önceleri hislerimi,
anla istedim belki sözlerimi.
nihayet dedim, içime ! senin duymadığın yere.
dünya dalımdan düştü
ellerimde açtı al semazenin aşkı..
gel demiştim ya sana
ilgimen rüzgarlarıma takılıp
lalezar tufanına takılmadan
ol demiştim ya sana
leyla köyüne ugramadan
mum diplerinde doğmadan
anka sürüsüne uğramadan
dön demiştim ya sana
ılıman bir bahara bulaşmadan
har olmadan,kar üstüne
iç iç bir ceylan kalbinden al gül gibi dökülmeden
çetin yazlara ugramadan hani
bul demiştim sana bul!
içimde döşüm döşüm döşenen seni.
rıza rahlesini kırınca
zehir gibi sessizliğin
anladım artık
mahkumiyet tellalına
avaz avaz name yazdırdığını..
neden demiştim ya..
demiyorum artık bir neden..
şimdi istediğin kadar al kendini sar sana..
al kendini al/sana
sen alınca kendini
olduğun yerden yani benden
içimden
gözümden
sesimden
saçımdan
kokumdan
varlığımdan
yokluğumdan
benden hani benden
susum susum susarak
ölüm doğurduğun benden
beni de bana verirsin değil mi nasılsa.
yük olmak istemem gayrı
karnı yarılmış suskunluğunda.
Kayıt Tarihi : 20.3.2017 03:35:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
hikayesi hikayesi..şu..bir kelime bulunca tamamı başından aşağı dökülür ya öyle bir hal..bu şiir dedikleri akışkan hal.. aynı ş harfi gibi.. iki şeddeli çekim gücü var.. bir kelime diğer kelimeyi insanın iç hanesinden alıp dış hanesine aklına aklından diline dilinden kalemine aktarıyor.. bu çekim gücünü yaratan var edenin işi..aynı kul gibi.aşk gibi..dünya gibi.kul da kullukta onun işi..o '' ancak var olan ALLAH '' ancak o varsa bu demektir ki biz aslımızda yokuz.. sesten ibaretiz buna en güzel örnegi yine gözlerimizi kapatarak kendimiz kendimize vere biliriz ispatlaya biliriz (gözlerinizi kapatınca ne görüyorsak biz ancak oyuz) ..biz insanlar ve diğer yaratılmışlar aynı kelimeler gibi sesten ibaretiz..seyir eglenceli..
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!