Ağır ağır çekiyor bedenimi ayaklarım.
Namazgah yokuşunu tırmanıyorum.
Üstümde kurşuni bir umutsuzluk ağırlığı
Uludağ’a bakıp bakıp hayıflanıyorum
Grimsi bulutlar geçiyor üstümden
Yükleri yağmur,ha yağdı ha yağacak
Bir umutsuzluk…ruhuma giydirilmiş
Bu yağmur paklayacak belki..............
Çam kokulu bir yel esiyor yamaçlardan
Ciğerlerim yaralı, gözlerim buğulu
Demirden pençeler beynime iniyor
Namazgah yokuşunu tırmanıyorum
17-02-2011
BURSA
Kayıt Tarihi : 22.3.2014 07:44:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Sacit Alp](https://www.antoloji.com/i/siir/2014/03/22/namazgah-yokusu.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!