Namaz Şiiri - Cihat Şahin

Sanma ki mahlûkat, gafil rabbinden,
Canlılar cansızlar, zikirde daim.
En büyük gezegen, aşmaz haddinden,
Ram olmuş kanuna, saygıda kaim.

Ya lisan-ı halle, veya’da kalle,
zi şuur olanlar, şuurlu halle,
Hiç biri yapmadan, en küçük zelle,
Teyakkuz daimi, bulunmaz Naim.

Şuurlu şuursuz, olur vazife,
Zerreler küreler, uyar tavzife.
Bir lahza bozulmaz, dengede kefe,
İntizam berkemal, sükûnet daim.

Beşere verilen, emanet kebir,
Aczi ziyade, hiç değil sabir.
Rahmana taatte, farklıdır tabir
Pek azı sıdk ile kullukta daim.

cirimi küçüktür, vebali azim,
Yapmıyor halik’a, bi hakkın tazim
Hamd şükür isterken, kulundan nazım,
Ekseri gafletle, olmuşlar Naim.

Her gün beş defa, yapılır davet,
Biat’e sadıktan, geliyor “evet”
Şuurdan nasibi, çok ise şayet?
Şevk ile salâtta, kul olur kaim.

Âlemler içinde, arz özel âlem,
Kâinat içinde, en güzel âlem,
mecz’olmuş iç içe, huzurla elem,
Salâtla huzurda, Müslim her daim

Tazimler fihristi, kılınan namaz,
Bir adet değil, bilinen namaz,
Bu sırrı bilseydi, şayet bi namaz?
Aşk ile kılardı, onu her daim.

Her rükün bir nevin, ibadet tarzı
Her tavır o cinsin, tazimi arz’ı
Bir insan yaparken, namazda farzı
Külli bir ibadet yapıyor daim.

Abid meleğin, tarzı içinde,
Sacid meleğin, farzı içinde,
Yüzen semeğin, arzı içinde,
Mümin salâtla, tümünde kaim.

Daima rükûda, gezen hayvanat,
Sükûtla kıyamda, duran nebatat
Secdede sürünen, sefil mahlûkat,
Namazdan bir rükün, yaparlar daim.

Gayet şümullü, namazda mana.
Manaya ıttıla, görevdir sana.
Kamil salâtla, yönelsen ona?
Bahşolur, rabbinden, huzur-u daim.

Habibin miracı, sana hediye,
Namazla çıkarsın, kutsal vadiye.
Bu özel lütuf’a, lakaytsın niye?
Mazharsın hitaba, namazda daim.

Beş vakit içinde, elli vakit var.
Bir saat içinde, nede azim kar.
Kim onu terk etse, tarifsiz zarar,
Beklide yazılır, deftere; ”hain”.

Ya rab namaz’a, koyma bigane!
Bırakma ruhumu, müthiş figan’a!
Ondan mahrumlar, olur divane,
Namazla niyazla, meşgul et daim!