Namahrem Sevda... Şiiri - Gökhan Erseçgel

Can çekmedikçe ten örtüsünü,
Öyle içten içe sevsem olur mu?
Sen hep orda olsan, bense burada,
Sorarım bu aşk, mahrem olur mu?

Gözler görmek ister eller tutuşmak,
Gönül ister elbet kora dönüşmek!
Yar dizin dibinde yatıp uyuşmak,
Arzuma gem vursam mahrem olur mu?

İsterdim ki elbet dönsem geçmişe,
Mahremi namahrem etmem kendime!
Tekmil fani ömrümde adın dilime,
Alsam bir kez söyle mahrem olur mu?

Yar dedim birine yar oldu bana!
Yarsız kaldım, sensiz yarın yanında.
Gönül sokağımın son durağında,
Dönsem geri sana mahrem olur mu?

Yıllarca beklerim tek bir sözünü,
Vakit geçer, gelir ömrün son günü!
Azrail çözmeden bu kördüğümü,
Bir kez olsun görsem mahrem olur mu?

Nisan 2009 g.erseçgel