Namağlup Şiiri - Eren İtah

(uykusuz kaldığım gecelerde küllüğüme dökülen kelimeler)

kimsin sen tanımadan sevdiğim kadın
adın yok, ruhun yok, suretin yok
ah bilebilsem senin kim olduğunu
neler neler neler yapacağım
çiçekler, sevgiler ve biraz da hüzün
hepsini sana vereceğim
varsa bende aşk onu da sana
ruhum varsa onu bile sana
hatta geleceğimi de vereceğim
eğer uğrunda ölmemi istersen öleceğim
öldürmemi istersen bir an düşünmeyeceğim
ne istersen iste yemin ederim yapacağım

peki neredesin aşkını hiç hissetmediğim kadın
beni üzecek, hasta edecek, öldürecek olan kadın
neredesin
kiminlesin
ne yapıyorsun
bekliyorum seni, ilelebet bekleyeceğim
özlüyorum seni, hep özleyeceğim
düşünüyorum seni, hep düşüneceğim
ama
ya boşunaysa bunlar
ya yoksa öyle biri
ya sana aşık olduğumu sanıyorsam
ne yapacağım

beni duyuyorsan çabuk ol
zaman geçiyor
şeytan yanımda ruhumu istiyor
elimde kalan tek şey ruhum
satacağım başka çarem yok
bir tek sen satma dersen
kurtulurum
bir tek sen istersen
yaşarım
sen iste şeytana ruhunu sattırırım

çok alçaksın, zalimsin, gaddarsın
Yaptığım bunca şeye
sen yoksun
o kadar sözler söylerken
bir tek sen yoksun
adın bile geçmiyor yanımda
şu hayatta her şeyim olsa
yine sen yoksun
cennete gitsem
sen yoksun cehennemde ne yapıyorsun
senin yerin orası değil

gidiyorum
uzaklara, ıssızlığa, sonsuzluğa,
gelecek misin diye merak bile etmiyorum
sen kaybedersin demek isterim ama hayır
yine ben
hep olduğu gibi yine aynı
kaybeden ben, giden ben, mağlup olan ben
pes ediyorum artık
mizacım kalmadı
gücüm kalmadı
kalbim dayanamadı
ölüyorum
üzüldüğüm tek şey var
herkesi yenmişken
senin kalbin namağlup ya
ona üzülüyorum
acaba kim yenecek onu göremeden
senin seveceğin adamı görmeden gidiyorum
en çok bu üzüyor beni