Kasvetinle kararttın günümü çaresizliğin yüzü
Kimsesizliğimi taçlandır bu gün ıslak gökyüzü
Hasretimle çaresiz bembeyaz akıp giden bu kar
Bir bakışın bir çare yüreğimi sessizliğinle yakar
Gelişinle nezareti başlar ruhumun esareti kat kat
Nam-ı sevgili seni sevmek mi dersin asıl sadakat
Gidişinle bir gülün sonbaharı karşılayan özünü
Sensiz tutamaz mı papatyalar ilkbahara olan sözünü
Kayıt Tarihi : 7.10.2014 18:52:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!