Nalına Mıhına Şiiri - Salih Yıldız

Hayâ, edep; ender cevher;
Tahsil! Mümkün ancak seher!

Sükûtu dil; inci, mercan;
Ona meftun, her dem her can!

Sevgi, saygı Nâs’a mahsus;
En çok ihmal olan husus!

Temizliğin en has yeri;
Gönül elbet! Değil deri!

Kibri gurur bâkî için;
Acezede, neden! Niçin?

Yalan dolan en kötü huy;
İp pazara çıkmadan duy!

En as ahlak haddi bilmek;
Benliği yok edip silmek!

Ana baba hakkı zirve;
Abartılı biraz kirve!

Komşulara izzet ikram;
Tatlı dille, gülmek bayram!

Garibi çok kafa yorma;
Kendine bak hesap sorma!

Nalına ve mıha vurma;
Yapıcı ol gönül kırma…