Nale Şiiri - Ebru Asya

kirli kanatları yırtılsın bütün şerlerin
nalesi duyulmasın
bir şeyler toparlanıp çekip gittiler
gözlerim şavkımayı unuttu
yerini unuttu yüzümde gülüşlerim

içli kuytusunda küçük harfli bir şarkıydım
bazen dinlemezdin beni
bazen duymazdın

sen hangi ruhun ince yanından ışıdın
sıyırıp da kendini kararmış gölgelerden
sürgün başlangıcına gömmüşsün sevgini
yürümüşsün salınmışsın için hiç çürümeden
rahat mısın döşeğinde ey vicdan/sızım
günahsız mısın
çökmüş zaman pusulası beni hiç düşünmeden

boyu ölçüsüz gecelerde bir adın vardı
aşk diye çektiğim yürek kuyumdan
şimdi yüzdüğüm karanlık şiirsiz bir deniz
senden başka el tutmasın isterdim
boğulacak olursam
yoktun... yoktun...
konuşmayı unutacaktım
kendimle de konuşmasam

nasıl bir ateşle yakmışsa aşk mumunu
efsunlu bir dumanla güzel sözler uçuştu
kıvrak dalgalanmaları var gemilerin
İçinde insan kalan
temiz sular artık uzak
kopuyor uçlarından bulutlar
düş dolu göğümden ağu yağıyor
üfürme üfürme yarama rüzgar
zaten canım çok acıyor

EbRuAsya//