Nalan, bakır köye yakın otur lütfen!

"Bulanıyorum ve bulamıyorum"

Tuhaf bir yalnızlığa gömülüyorum

Ruhum akıyor bedenimden

Dökülüyor yerlere pat pat!

Kırılıyorum, fakat nerden kırdığını hiçbir zaman anlamıyor bu ahmak!

Kırıp kırıp döker sonra yan tarafa geçer

Bedeninin arkasına saklanıp piçliğini saksıya gömer

Üzgünüm gitmeliyim elden

Teke düşüp çoğalmak istiyorum belki

Belki de ebediyen susmalıyım

Gidersem beni özlemez misin cidden?

Nalan!

Bakır köye yakın otur lütfen!

Otur da batmayayım bakarken

Belki iki çay içeriz senle

Birini toprağa veririm ben

Sonra bir şiir okuruz böyle yürekten!