'biz ayrı dünyaların insanlarıyız, nalan! ' filmi vardı
bahçe sinemasında bir taşranın
son yaz bahçelerinde yapraklar gibi sararmış benzimle izliyordum sahnede seni
sarıp sarmalamıştın valizler dolusu elbiselerini ve tükenmiş mevsimi
göçmen kuş kanadı gibi kapandı kirpiklerin
ve bağ bozumunda üzüm gibi ezildi gözlerinde bir damla yaş
yol kenarındaki
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.
Devamını Oku
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta