Nalan Şiiri - İsmail Bozkuş

Nerde şimdi o ağlayan inleyen
Kendisinden çok sana deyer veren
Hüzünler bir mevsim misafirdi
Kapıyı gösterdim sessizce gitti

Ben neleri bağışladım neleri
Hüsrandı hep alakamın deyeri
Bir kalem yok maalesef sihirli
Yazamazsın ellerinle kaderi

Pişmanlıksa senin kendi sorunun
Bu kadarmı yere düştü gururun
Aşk adına yaptığın son yorumun
Bencilliğin inanki son örnegi

Benim şimdi kıpır kıpır yüregim
Bana yeter beni kalpten sevenim
İsabetli doğru bir karar verdim
Gönlüm sana fazla bile sabretti