Toprak aç
Kirli eller
Terli alın
Paslı demir…
İş yorgun
Çocuk işçi,
Kadın su
Adam susuz…
Kusurlu vakit,
Avuçlarımda
Kırık cam
Kesik parmak…
Sağır yürek
Yamalı bir deri,
Bataklıkta boğaz
Yara diri, yara iri ve gözler çukurda
Kabuk tutmaz sözün kestiği…
Yarım bir ay
Gökte,
Yarım bir akıl
Bendeki,
Yarık yer
Gök yırtık
Üst baş derlenmiş
Tanrı yere indirmiş
Seni
Umut diye…
Ve şaha kalkmış gidişlerim,
Düşlerim,
Gülüşlerin çar nala
Koşar yüreğimde
Nal mıh
Toz toprak
Kıymetsiz zaman
Savrulur güller…
Karacadağ kül
Savrulur Zozan
Duman tüter
Ocak söner
Uzay çağı,
Demir kuş, gölge dünya
Ve gezegenler birer komşu
Ve hala koşulsuz, bu çağda
Yerde
Ve sorgusuz rengiyle vurulur insan...
Kayıt Tarihi : 1.2.2014 23:53:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!