Nakkaş Şiiri - Mevlana Karakuş

Gecenin boynunda bir kolyedir ay
Karanlık ruhuma doğarken huzur
Günah zilletine çekilir bir yay
Gökyüzünden yere serpilirken nur

Kalkmaya utanır, açılmaz eller
Affı dilenmeyi sayarak kusur
Kıyamet kopmakta çağlıyor seller
Yaralı gönlümde üflenirken sur

Karanlık geçmişe ak lekedir yaş
Umut rüzgârları çırpınır durur
Sevdayı kalplere işlerken nakkaş
Hasret kalesinde yıkılmakta sur

Yaşamın ve ruhun barışıdır bu
Tutsak vicdanımız bundan sonra hür
İyi ve kötünün yarışıdır bu
Bir mihenk taşıdır biçilen ömür