Nakışlı İzler Şiiri - Agah Adıgüzel

NEYLEYİM

Anılar yürürken alnımın ortasından
Nakışlı izler bırakır mum ışığında
bahar kapatır gözlerimi
ve bakışlarım hüzünlenir her mevsim
Zaman saklıyorsa anıları bir yerde
Sen hep aynı kal, değişme
Hep duyumsuz say ay ışığını.
Sabanla çizilince toprağın yüzü
Kanıyor sanma uçuşan kuş seslerini
Cemre düşüyor toprağın umuduna
Bahar çiçeğe sunuyor güzelliklerini
Ve karasaban izinde
Geleceğe ekilen umutlar
Büyümeye duruyor.

yaylalara sevdalanan yüreğim
Bir kayadan ötekine
bir çocuk ürkekliğiyle
seken şiirlerim,
Ve yanık ana yüreğiyle
Titrek sekişiyle
Gizli gizli kuş sesleriyle öpüşen şiirlerim
Şimdi özlemine hoyratlar sığdırdığım,
gözlerimi verdiğim ak bulutlarına
Ve al yanaklarına vurulduğum yurdumun
Dağlarında nöbete duruyor.

Artık,
En hırçın dalgasındayım fırtınaların
Yoksulların gözleri donuk bakar burada,
En delikanlı türkülerim
Ve çocukluk sevdalarım
Ağlar her gece lamba ışığında,
Bir şeylerden kaçmak isterim,
yüreğim hep sıladadır.
Mevsimler eylüle kalmadan
Yitip giderler
Neyleyim
dağ yollarından biliyorum
Bu sevdanın kolay olmadığını
Ve göç arabalarının düşe kalka
Yürüdüğünü
Yaban haşhaşlarından,
Kır çiçeklerinden biliyorum.
Ve ben,
Bunu bilerek yoluna vuruldum
Hem sana
tepeden tırnağa aşık oldum.

Agah Adıgüzel

26.02.2005 saat 3.50